یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳
۰ نظر
۵۷۳ بازدید
نیاز یا عدم نیاز به تزریق مواد آب بندی و یا روانکاری شیرها
طبق استاندارد API-6D و ISO-5208 شیرهایی که تماس مجرابند با نشیمن در آنها از نوع Non-Metal to Metal می باشد باید نشتی شان صفر باشد . همانگونه که میدانید در انشعابات فرعی گاز یکی از پرکاربرد ترین شیرها Plug Valve میباشد ، بنابراین نشتی این شیر که تماس مجرابند و نشیمن آن هردو فلزی هستند (البته حدود 20 تا 40 میکرون تفلون بینشان قراردارد ) باید صفر باشد .
برای اینکه این تماس به یک تماس غیرفلز با فلز بدل شود بین دوقطعه بدنه و مجرابند ماده ای تحت عنوان Sealant یا نشت بند تزریق می کنند که البته در شرکتهای گاز به آن گریس اطلاق می شود ولی باید دقت نمود که ساختار آن با گریسهای پایه نفتی کاملا متفاوت است که در مقالات بعدی در خصوص این مواد بیشتر صحبت خواهم کرد. این مواد علاوه بر ایجاد آب بندی بهتر در شیر یک خاصیت دیگر هم دارند و آن روانکاری است. علت وجود این خاصیت بدان دلیل است که قطعات در تماس درون شیر ، فلزی هستند و نیاز به روانکاری جهت عملکرد بهتر هستند.
به اینگونه شیرهای سماوری که نیاز به تزریق مواد نشت بند و یا روانکار دارند Lubricated Valve می گویند. شیرهای سماوری که در انشعابات گاز ما بکار رفته اند بیشتر مخروطی هستند و بنابراین بطور کامل به آنها Lubricated Taper Plug Valve اطلاق میگردد. در مقابل انواه Non-Lubricated وجود دارند که در آینده بحث خواهد شد.
در این نوع از شیرها ، مواد نشت بند از اجزای اصلی شیر بحساب می آیند و قبل از نصب در خط باید حتما درون شیر تزریق گردد ولی در برخی دیگر از شیرها مواد نشت بند از اجزای ثانویه هستند و در مواقع اضطراری مورد استفاده قرار می گیرند مانند شیر دروازه ای (البته نوع خاصی) و یا توپی. ولی این مواد نشت بند ممکن است برای آب بندی ساقه یا Stem شیر بکار رود که در این صورت به آن پکینگ مایع نیز اطلاق می شود و در شیرهای Gate , Globe , Ball, Plug و بسیاری دیگر از شیرها نیز بکار گرفته میشوند.