آشنایی با سختی گیر رزینی و نحوه عملکرد آن

آشنایی با سختی گیر رزینی و نحوه عملکرد آن

املاح کلسیم و منیزیم از جمله عمده ناخالصی های آب به شمار می روند. مقدار بیش از حد این املاح، برای مصارف صنعتی و خوراکی مناسب نمی باشد. سختی آب، عامل تشکیل رسوب در دیگهای بخار، مبدلهای حرارتی، برجهای خنک کننده و سیستم های سرد کننده و … می باشد. سختی گیر های رزینی راه حل مناسبی برای مقابله با سختی آب می باشد.

در آب های صنعتی بالا بودن سختی آب سبب تشکیل رسوبات سخت در جدار لوله ها، دیگ های بخار و آب گرم می گردد که علاوه بر افزایش افت فشار در طول مسیر لوله، سبب کاهش ضریب انتقال حرارت می شود.

بالا بودن سختی در آب های آشامیدنی سبب ایجاد طعم خاص و امراض مختلف می گردد. حد مجاز سختی آب های آشامیدنی مطابق استاندارد WHO به میزان ۲۵۰ میلی گرم در لیتر بر حسب CaCo3 تعیین شده است.

موارد کاربرد:

۱- کاهش سختی آب های آشامیدنی

۲-حدف سختی آب تغذیه دیگ بخار

۳- حدف یا کاهش سختی آب سیستم های گرمایش و سرمایش

۴- حدف یا کاهش سختی آب مورد نیاز در صنایع مختلف

ساختمان سختی گیر:

بدنه اصلی سختی گیر از ورق فولادی با مشخصات و محاسبات فنی طبق استاندارد متناسب با فشارکاری مورد نیاز طراحی و ساخته شده و کلیه سطوح داخلی پس از سند بلاست با سه لایه رنگ اپوکسی پوشش داده شده است. سختی گیرهای رزینی معمولا به همراه یک شیر نیمه اتوماتیک و کلیه لوله کشی ها و اتصالات لازم و ظرف نمک از جنس پلی اتیلن ارائه می گردد.

آب ورودی به وسیله دیسکهای آب پخش کن در قسمت فوقانی به طور یکنواخت بر روی سطح رزین پاشیده شده و آب نرم درقسمت تحتانی توسط نازلهای آب جمع کن که بر روی عدسی دوبل تعبیه شده جمع آوری می گردد. نازل ها از جنس پلی وینا مقاوم در برابر خوردگی و شکنندگی می باشد.

این محصول به همراه رزین با مارک های معروف دنیا همچون رزین پرولایت انگلیس و یا رزین دئولایت هند که تحت لیسانس انگلستان می باشد ارائه می¬ گردد. جهت جلوگیری از عبور رزین از نازل ها، سطح بین صفحه نازلها و بستر رزین به ارتفاع مناسب توسط سیلیس با دانه بندی درشت تر پوشانده می شود.

نحوه عملکرد سختی گیر:

در فرایند سختی گیری به منظور حذف کلسیم و منیزیم، آب سخت از میان رزین های تبادل یونی که در داخل مخزن دستگاه قرار دارند عبور می نماید. رزین تبادل یونی، سدیم موجود خود را با کلسیم و منیزیم موجود در آب جا به جا می نماید به گونه ای که آب عبوری از رزین، بدون سختی و تنها حاوی نمک های سدیم می باشد. در این شرایط کلسیم و منیزیم در داخل رزین جای گرفته اند. رزین سختی گیر دارای ظرفیت محدود می باشد و پیش از آنکه ظرفیت رزین سختی گیر اشباع گردد، می باید عملیات احیا سازی با محلول کلرید سدیم یا همان نمک متبلورانجام شود. اگر رزین کاتیونی با محلول نمک شستشو داده شود، خاصیت سختی گیری خود را باز می یابد و احیاء می گردد.